Sa buong buhay ni Haring Solomon sinubukan niyang punan ang kawalan ng kanyang kaluluwa sa pamamagitan ng pagsunod sa kagustuhan ng puso niya, kaya siya ay lubos na nabigo, tulad ng marami na hindi hinahanap ang Salita ng Kataas-taasan Diyos, ang tanging may kakayahang gumawa ng pagbabago, ang Banal na Epsiritu.
"Sinubukan kong magpakasaya sa pag-inom ng alak. Kahit na marunong ako, sinubukan kong gumawa ng kamangmangan. Naisip ko lang na baka iyon ang pinakamabuting gawin ng tao sa maikling buhay niya dito sa mundo."(Mangangaral 2:3)
Dito sinubukan niyang pasayahin ang sarili sa pamamagitan ng pag-inom ng alak.
"Nakaipon ako ng napakaraming ginto, pilak at iba pang mga kayamanang galing sa mga hari at mga lugar na aking nasasakupan. Marami akong mang-aawit, lalaki man o babae at marami rin akong mga asawa – ang kaligayahan ng isang lalaki." (Mangangaral 2:8)
Sa verse na ito sinabi niya na nakaipon siya ng kayamanan at mas marami pang kayamanan nang walang tagumpay.
"Nakukuha ko ang lahat ng magustuhan ko. Ginawa ko ang lahat ng inakala kong makapagpapaligaya sa akin. Nasiyahan ako sa lahat ng pinaghirapan ko. Ito ang gantimpala sa lahat ng pagsusumikap ko."(Mangangaral 2:10)
Dito, ibinibigay niya ang lahat ng gusto ng puso niya, at siya ay naloko.
"Pero nang isipin kong mabuti ang lahat ng ginawa at pinaghirapan ko, naisip ko na walang kabuluhan ang lahat ng pinagsikapan ko rito sa mundo." (Mangangaral 2:11)
Sa wakas ay natuklasan niya na ang lahat ng bagay dito sa mundo ay malinaw na walang kabuluhan, hindi tulad ng ama niya na si David na itinuturing ang Presensya ng Kataas-taasang Diyos na mas mahalaga kaysa sa kanyang ginto, pilak, at korona.
"Huwag po akong itaboy palayo sa inyong piling, At ang inyong Banal na Espiritu sa akin ay huwag nʼyo po sanang bawiin.Sanaʼy ibalik sa akin ang kagalakang naramdaman ko noong iniligtas nʼyo ako..." Salmo 51:11-12
Nang magkamali si David, hindi siya nag-alala kung mawala man siya sa katayuan niya, ngunit nag-alala siya na mawala ang basbas ng Espiritu ng Diyos, kaya siya ay pinatawad at itinuring na isang lalaking kinalulugdan ng puso ng Panginoon.
"‘Natagpuan ko si David na anak ni Jesse, na isang lalaking kinalulugdan ng aking puso, na gagawa ng buong kalooban ko.’…"(Mga Gawa 13:22)
Ang aral sa kasaysayang ito ay, ang kaligtasan ay hindi makukuha sa kasaganaan, kasikatan o sa pera na nasa bank account, kundi sa totoong pagsuko at pagkilala na ang Panginoong Hesus lamang ang tanging makaliligtas sa mga ligaw, kapag tinanggap niya na wala siyang halaga at magpakumbabang humingi ng tulong.
Pagpalain kayo ng Diyos!
Bishop Sergio Corrêa