Alam ng lahat na ang pagtitiyaga ay isang mahalagang katangian para sa tagumpay, ngunit ang ipamuhay ito ay hindi ganoon kasimple. Kapag tiningnan mo ang mga malalaking tagumpay sa mundo (imbensyon, tagumpay sa larangan ng isport, negosyo, medisina at siyensiya), matatagpuan mo ang isang taong nagtiyaga para makamit ang hangaring iyon. Ang pagtitiyagang ito ay karaniwang namamarkahan ng kamalian, kabiguan at mga hadlang, ngunit ang pagtitiyaga ay mas higit pa kaysa sa mga balakid.
Ikaw ay namumuhay sa isang timeline: ang oras ay lumilipas (ang mga araw, mga linggo, buwan at taon). Ito ay lilipas, anuman ang iniisip o ginagawa mo. Kaya bakit hindi na lamang sulitin ang oras na ito sa pagsusumikap na makamit ang isang layunin? Ang pagtitiyaga ay nakabase sa katalinuhan. Kadalasan ang tao ay sumusuko matapos ang lima, sampu, labing limang taong kasal. Sumusunod sila sa ibang landas, ngunit dapat niyang harapin ang mga responsibilidad sa kanyang mga anak, ang paghati-hati ng ari-arian, ang kalungkutan o ang pagpapatuloy sa buhay pag-ibig, ibigsabihin, kailangan parin niyang magsumikap. Isa pang halimbawa, Mayroon kang negosyo at sumuko ka dahil namuhunan ka pero nalugi o hindi mo nakuha ang inaasahan mong resulta. Sumusuko ka, na sa katunayan, kung mas pinilit mo pa, at isinabuhay kung ano ang natutunan mo sa kamaliang nagawa mo, mas malamang na magtatagumpay ka. Ang pagtitiyaga ay nangangailangan ng halos makaparehong pagsisikap sa pagsuko. Dadaan ka sa paghihirap, kahit na nagtiyaga ka o sumuko ka. Kung mayroon kang isang mas magandang pagkakataon na samantalahin ang lakas mo sa isang bagay, bakit ka susuko?
Ang sumunod sa Diyos at magtiyaga sa pananampalataya ay mahirap, hindi ba? Sinabi ni Hesus: “Ngunit ang mananatiling tapat hanggang sa wakas ay maliligtas.” (Mateo 24:13) “At kung magpapakatatag kayo, magkakaroon kayo ng buhay na walang hanggan.” (Lukas 21:19). Ang pagtitiyaga ay konektado sa kaligtasan at vice versa. Kapag ang isang tao ay sumuko sa pananampalataya dahil sa nagkamali siya at napanghinaan ng loob, magkakaroon ng kahihiyan. Kinakailangan ng pagsisikap para makabangon at magpatuloy sa pananampalataya, ngunit may mga tao na hindi nagsusumikap, dahil iniisip nila na sobra na kung gagawin pa nila ito. Kaya pinagpapalit nila ang magaang pasanin ni Hesus sa pasanin ng masama. Tayong lahat ay napapailalim sa oras at dahil dito, kailangan natin magsumikap. Gamitin ang katalinuhan: kung kailangan mong magtiyaga, para sa mabuti man o masama, bakit hindi na lang piliin kung ano ang mas kapaki-pakinabang at magdadala ng resulta na iyong inaasam?
Bishop Renato Cardoso